Halil’leri yaşatalım

Bir evlat 27 yaşında,İstanbul teknik ünüversitesi konsarvatuar öğrencisi. Sırım gibi, görenlerin Maşallah dedikleri bir fiziksel görüntüye sahip.

Bir rahatsızlığından dolayı yanlış teşhis kurbanı oluyor ve 7 senedir yatalak. Şimdilerde de eskiden olduğu gibi sabit bir noktaya bakarak adeta gün sayıyor. Gözleri hiç görmez hale geldi.

Anne bir an olsun yavrusunun başından ayrılmıyor, baba evladı için çalmadığı kapı kalmamış, eski günlerine dönmesi için devamlı olarak Allah’a dua edip şifa dileniyorlar.

Yani yıllardır Özçelik ailesi tam bir dram yaşıyor, her dün, her dakika acı çekiyorlar.

Ailenin düzeni bozulmuş, yüzler asılmış, gülmeyi unutmuşlar.

Çekilen acılar, bir nefeste nasıl anlatılamazsa, Öçelik ailesi de, acılarını kimseye anlatamaz, duyuramaz hale gelmiş. Yardım bekledikleri kurum ve kuruluşlar bile adeta bu hassas konu karşısında 3 maymunu oynar duruma gelmişler.

Özçelik ailesi bağırıyor, çalmadık kapı bırakmıyor ama her nedense bu acılar içinde kıvranan aile seslerini duyuramıyor, DUYUP DA, DUYMAK İSTEMEYEN DUYARSIZLARA.

Gülmeyi unutup, yüzleri gerilen bu ailenin İstedikleri tek bir şey var Yalnız ca iyileşmesini bekliyor.

Konuyla ilgili çeşitli derneklerin çok sayın başkanları, çok sayın yöneticileri nerelerdesiniz..?

Servetini çocuğunun şifa bulması için harcayan, İbrahim Özçelik, “El açmak dilenmekse, biz dileniyoruz çünkü elimizi Allaha dua için açıyoruz, şifa vermesi için açıyoruz” diyor ve, “Allahım, dert verip derman aratma, sağlık dileyenlere sağlığını ver, şifa bekleyenlere şifalarını ver” diyerek dua ediyor. Özçelik ailesi sayın DEVLET Büyüklerinden yardım istiyollar.ama şimdiye kadar fazla ilgi ve devlet büyüklerin,den ilgi ve alaka görmemişlerdir.

Gün geçtikçe Halil özçelik hiç görmediği gibi duygu ve kimseleri tanımadığı aile bireyleri tarafından söylediler.

Özel haber

Hakki işbecer