Antalya’nın kapıları açıldı

Antalya, koronavirüs Covid-19 salgını yasaklarının gevşetildiği, seyahatin serbest bırakıldığı ilk illerden biri. Karar yine tartışmaya neden oldu. Sosyal medyada en çok yer alan konulardan biri.

Resmi açıklamaya göre, Antalya salgının en az görüldüğü büyükşehirlerden biri ve seyahat yasağının kaldırılma nedeni bu.

Karşı iddiaya göre ise ekonomi kötü durumda, acil para lazım. Devletin kısa çalışma ödeneği gibi bazı ödemelerden kurtulması için işyerlerinin bir an önce açılmaya başlaması gerekiyor. Para gelecek olan sektörler arasında turizm ilk sırada. Antalya’nın Türk turizminin lokomotifi olması nedeniyle bu karar alındı ve ‘‘turizm için Antalyalılar ateşe atıldı.’’

Resmi verilere göre, resmi açıklama doğru. Ancak resmi verilerin güvenilirliği de tartışıldığı için, yanlıştan doğru çıkar mı bilmiyorum.

Karşı iddiaya gelince, ekonominin durumunu herkes kendi kesesinden tahmin ediyordur. Bir de salgın nedeniyle başka ülkelerdeki alınan ekonomi önlemleri ile bizdeki ekonomi önlemlerini yan yana koyup bakınca, kolayca bir yargıya varılır.

Bir de virüs (Covid-19) ile ilgili belirsizlikler var. Daha ‘‘hangi yolla (nasıl) bulaştığı konusu bile kesinlik kazanmış değil. Böyle bir durumda nasıl önlem alınır, önlem alındığı nasıl söylenir, hangi önlemlere nasıl güvenilir?..

Herkes karşı iddiaların yanına bunları da koysun, karar vericilerin (yetkili merciler) davranışına baksın, kararını versin. Gelen hoş gelir ama ne getirir, ne götürür bilmem.

İddianın ‘‘para için bu karar alındı, turizm için Antalyalılar ateşe atıldı’’ kısmına gelince, ‘‘Bu kadar insafsızlık olabilir mi’’ diye sorup çekiliyorum.

Mustafa Aslan Aksungur’un ‘‘Atasözleri ve Atasözü Niteliğindeki Deyimler’’ kitabından bazı atasözü ile deyimler aktarıyorum. Umarım tercihlerin sağlıklı yapılmasında ışık olur…

• Acele s.çan iki kere s.çar.
• Açlık sofuluğu bozar.
• Aferin için koşan tazının bacakları tez kırılır.
• Ağa borç eder, uşak borcunu öder.
• Akıl olmayınca ne yapsın fikir; karı Abdi’yi boşamış ne yapsın fakir.
• Balcı ağlar, pekmezci ağlar, katrancının gözü çıkar.
• Benim sakalım tutuştu yanıyor, sen cıgara (sigara) yakmaya seğirtirsin.
• Benim derdim inek ile danada, hanımın derdi sürme ile kınada.
• Cimri zengin kendi kuzusunu kesmeye kıyamaz, fakirin tek kuzusuna göz diker.
• Çalmadan oynar kel güdük, ne davul ister ne düdük.
• İncelir, incelir, ucu bize döner biz (çuvaldız) olur…

Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az.