Bazen Hiç Ölmeyecek Gibi Yaşıyoruz-Gülten Abacı yazıları

Hepimiz genelde çalışmaktan, günün streslerinden, koşturmacalarından yeri geliyor zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyoruz. Bazende şikayet ediyoruz. Hayat bize neden böyle monoton geçiyor? Neden mutlu olamıyoruz? diyerek elimizde olan fırsatları kullanmayarak, endişeler içinde gücümüz olmasına rağmen, Ailemize, Sevdiklerimize zaman ayırmadan, evden işe, işten eve tıpkı bir robot gibi yaşıyoruz.

Bazende para hırsı uğruna adeta işkolik denecek kadar kendimizi günün koşturmacalarına kaptırıyoruz ve önümüzde olan hayatın tüm güzelliklerini ve fırsatlarını yaşayamıyoruz. Aslında bu durumlar  son derece tehlikeli bir o kadarda bizlere  bağımlılık yapan endişelerdir. Çünkü, bizlerin günlük hırsların  peşinde koşmamızı neden oluyor. Oysaki bu dünya dan sadece geçiyoruz. Yaşamak için çalışmamız şart. Bu demek değildir ki, yan gelip yat nasılsa bir gün öleceğiz düşüncesinde asla olmamalıyız. Hayatımızı sürdürebilmesi için tabikide çalışmalıyız. Yaşamak için bazen ölümü unutmak, bazende hatırlamak gerekir. Vademiz dolunca hepimiz öleceğiz.

Öyleki, Bir gün ölmek için her gün yaşıyoruz. Bir yerde duymuştum. Hiç unutmuyorum! Çok zengin bir iş adamı, şirketleri, evleri arabaları çok mal varlığı  ve dört dörtlük Aile yaşantısı olmasına rağmen  o kadar çok çalışmaktan bıkmışki bir gün  intihar etmek için köprüden atlamak istemiş bunu gören çok fakir bir arkadaşı onu ikna etmek için dört tarafı rengarenk çiçeklerle ağaçlarla kaplı adeta Cennet bahçesine benzeyen bir yere  gelmesini söylemiş ve ağzına  bir yemek kaşığı verip içine zeytinyağı koymuş karşı tarafa bu zeytinyağını dökmeden gelmesini istemiş. Zengin olan adam zeytinyağını dökmemek için etrafına bakmadan gelmesi gerekiyor, karşı tarafa varınca fakir olan arkadaşı bana doğru gelirken ne gördün diye sormuş? Zengin adam bir şey göremedim çünkü  gelirken  zeytinyağını dökmemek için hep dikkat ettin ve  önüme baktım  demiş. Şimdi tekrar geriye git ve bu  içi zeytinyağı dolu  olan  yemek kaşığını ağzına tut ve etrafına bakınarak gel  demiş. Bu sefer zengin olan kişi etrafına bakarak geldiği için zeytinyağı kaşık da kalmıyor ve hepsi yere dökülüyor.

Fakir Arkadaşı bu sefer ne gördün diye sorduğunda? Zengin adam cevap veriyor, ne kadar güzel ağaçlar ve çiçekler ne kadar güzel cennet bahçeleri  gördüm demiş. Fakir olan  arkadaşı ona şöyle cevap vermiş. Evet arkadaşım bu senin hayatındır. Sen çok zenginsin oysa ben çok fakirim ama çok mutluyum. Sen hayatını bu şekilde yaşadığın için hiç bir güzellik göremedin. Ben ise çok fakir olmama rağmen Yaradanın bana verdiği nimetlere şükrettim ve dünyanın bana sunduğu imkanları sevdiklerimle paylaşarak, çevremdeki güzelliklere bakarak yaşadığım için  küçük şeylerden mutlu olmasını bildim. Oysa ki, Hayat sadece çalışmaktan ibaret değildir. Yaşarken de, etrafımızdaki insanları sevdiklerimizi görerek onlara değer vererek, onları mutlu ederek yaşamalıyızki, hem onlar hem biz mutlu olalım demiş ve Zengin arkadaşını intihar etmekten vaz geçirmiş. Ve mutlu bir hayat yaşamasına neden olmuş. Oysaki, ölümden korkmadan ve  hayattan zevk alarak yaşamak, alacağımız cesur kararlarla hayatımızı sürdürmek, zamanımıza anlam katarak ve onu renkli kılarak yaşamak hepimizin hakkıdır. Sevelim, sevilelim, mutlu olalım ki, mutlu bir hayatımız olsun.