DÖRTLÜKLER

Çocuk yüzünden dizeler devşirdim,

Ellerinden bütün çocukların çocukluğunu.

Ve ben çocukların en çocuğu,

Sana en çocuk cümleler biriktirdim.

II

Tırnağın taşa değse,

Ben kocaman kayalar altında kalır ezilirim.

Yüreğin kışa değse,

Ben tepeden tırnağa kış kesilirim.

III

Dağlardan vazgeçtim,

Şehre ve hüzne hicret ediyorum.

Dağlara naralarımı bıraktım,

Düze ve sessizliğe göçüyorum.

IV

Dağlarına hüzün değmiş,

Bir ülke şimdi yüreğim.

Yorgun bir süvariyim kentlerde,

Gür naraları özlüyor sessizliğim.

V

Düş görmekten yorgun çocukluğumu,

Yıldız yorganı gecelerde unuttum.

Düşlere feda edip en çocuk uykumu,

Bir düşün peşinden yıllarca koştum.

ZEYYAT ŞAHİN