HAYATA PAY BIRAKMAK

Hayatı pay bırakarak yaşıyoruz. Bu yüzden de hayattan payımıza düşenler hep eksik kalıyor. Hayata bıraktığımız pay hayatımızı belirlerken hayata seyirci kalıyoruz. Bıraktığımız o küçücük payı bütün paylardan fazla önemsiyor, bütün payları ona bakarak değerlendiriyoruz.

Kalbimizi avuçlarına bıraktıklarımız, kalplerindeki payımızı bize hissettirebilmek için kalbimizi paylıyorlar. Avuçlarına sapasağlam bıraktığımız kalbi dağlanmış, kırılmış, incinmiş olarak bize geri veriyorlar. Hiç pay bırakmadan sevdiklerimizin bize bir pay biçip bizi incitmeleri ne fena. Ve ne fena insanların hiç pay bırakmadan sevmeyi bir kez olsun denememeleri, bir kez olsun avuçlarına bırakılmış kalbi avuçlarından kalplerine yollamayı düşünmemeleri.

Hiç düşündünüz mü, başkalarına bıraktığımız pay, ondan değil kendi hayatımızdan çaldığımızdır. Bıraktığımız o küçücük payda zemherilerde muhtaç olduğumuz sıcaklık, temmuzlarda dört dönüp aradığımız serinlikler gizlidir. Ve biz, bile isteye bıraktığımız o payla ayazlara ve cehennemi sıcaklara terk ediyoruz ruhumuzu. Ruhumuz daralır, içimiz sıkılır, kalbimiz sıkışırken ihtiyaç duyduğumuz şey o küçücük payda saklı; ama biz bunun farkında değiliz.

Şems-i Tebrizi’yi Konya’ya taşıyan, Mevlana’yı Tebrizli bir güneşe ram eden pay bırakmadan sevebilmektir. Ve paysız sevebilmektir koskoca Kanuni’yi Hürrem’e kul eden. Ama aslında pay bırakmadan sevebilmek sevilenin değil, sevenin yüreğini abade eder. Ah! Bir bilsek bunu, bir anlasak kalbimizin sızılarını giderecek eksikliğin bıraktığımız o payda saklı olduğunu.

Kalbimizin ve hayatımızın kapılarını pay bırakarak açıyoruz, kalplerin ve hayatın kapılarını pay bırakarak çalıyoruz. Bu yüzden bir yanımız eksik ve hep bir yanımız uzağımızda. Ne ebedi kalabiliyoruz ne de arkamıza bakmadan gidebiliyoruz; çünkü giderken bir pay bırakıyoruz kalmaya ve kalırken bile bir pay bırakıyoruz her an çekip gitmeye.

Hiç pay bırakmadan sevebilmek ve hiç pay bırakmayan bir kalpte olabilmek ne hoş olurdu. Hayata bıraktığımız payların hayatta neleri görmemizi engellediğini bir görebilsek keşke…

Zeyyat Şahin