HEP YEŞİL TUTMAK UMUT DENEN FİDANI

Son derece tatsız günlerden geçmekte olduğumuz şu zamanlarda, ne yapsak nasıl vakit geçirsek diye düşünsel karışıklıklar yaşamak nekadar yorucu ve can sıkıcı hakikaten,

Bir çoğumuzun aynı duyguları fazlasıyla yaşadığını tahmin edebiliyorum, ah tamda zamanı deyip kitap okumak, yada yarım kalan bazı şeyleri tamamlamak adına tamir takımlarına sarılmak, evdeki çiçeklerin bakımı gelmiş en iyisi onlarla ilgilenmek vs.vs.vs…

Aslında hiç biride tam manasıyla o eksik olan keyfi vermiyor bence, çünkü zihnimize adeta hükmeden bu mecburi zorunluluklar, iyice kabak tadı vermeye başladı hatta, bunaltacak hale geldi de geçiyor bile,

Kitap okumak her zaman faydalı bir durum olsada bazen o bile can sıkıcı olabiliyor, bu günlerde olduğu gibi yani,

Hayatım boyunca bağımlı olmak yada mecburiyetlerden hep sıkılmış ve uzak durmaya çalışmışımdır, birilerinin iki dudağı arasına bağlı kalmaktan hep nefret etmişimdir,

Ama ne acıdır ki hayat, bazen hep kaçtığımız ve sevmeyip asla istemediğimiz o şeylerin tamda ortasına sürükleyip atar bizleri, ve istemesekte yaşamak katlanmak zorunda kalırız,

Bir müddettir yazılarıma ara vermiştim, aslında çok da imkan ve fırsatım olmasına rağmen, keyifsizlikten içimden gelmedi, oturup iki satır bir şeyler yazmak bile adeta zul gelmiş, ve bazen bir çoğumuzun ihtiyaç duyduğu gibi bende boş verip salmıştım akışına,

Fakat herşeye rağmen gülmek lazım hayata, dalga geçmek, inadına direnmek bütün acılara,

Dün biraz sokağa çıktım, çok sevdiğim Kuzguncuk sokaklarını dolaşıp boğaza indim, tüm ihtişamıyla İstanbulu, muhteşem boğazı seyrettim, her zaman cıvıl cıvıl görmeye alışık olduğum Kuzguncuk sokakları içine  kapanmış, adeta öksüz bir çocuk hüznündeydi, bir çok işyerinin ışıkları cılız yanıyor, esnaflar matemsel bir hava yaşıyordu sanki, tıpkı canım ülkemin bir çok şehri, kasabası,mahallesi, ve sokağında olduğu gibi,

O kadar üzüldüm ki anlatam doğrusu,

İnşallah bu kara günler gider, bu virüs belası bir an evvel biterde, yine tüm samimiyeti ve coşkusuyla o güzel muhabbetli günlere döneriz,

Bunun olması için hepimize büyük görev ve sorumluluklar düştüğünü bilmemize rağmen, sevgili halkımın bir kısmının hala, bu kadar vurdum duymaz ve aymazlığını,rahatlığını anlamakta zorlanmakla birlikte, yinede güzel günlerin geleceği inancı ve umudumu canlı tutmak istiyorum.

Tıpkı,Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un İstiklal Marşımızın dizelerinde belirttiği üzere,

’’KİMBİLİR BELKİ YARIN, BELKİ YARINDAN DA YAKIN’’ diyerek yarınlara güzel bakarak beklemek, ve hep yeşil tutmak Umut denen fidanı,

Aşı çıktı, çıkıyor,çıkacak güzellemelerine aldırış etmeden ve bu aşı yutturmalarını ciddiye almadan kendi başımıza ve üzerimize düşen şekilde sorumluluk içersinde mücadele ederek ulaşacağız, güneşli güzel aydınlık günlere.

Yolu Sevgiden geçen herkesle birgün bir yerlerde karşılaşmak ümidiyle,

Sevgiyle kalın.