Tapılması gereken coğrafya: Antalya!..

‘‘Bu ne sevgi ah bu ne ızdırap
Zavallı kalbim ne kadar harap
Nasibim olsun bir yudum şarap
Sun da içeyim yarin elinden…’’

Abdullah Yüce’nin, sözleri Hasan Bayrı’ya ait olan bu şarkısını bilmeyen yoktur…

AKP Antalya İl Başkanı İbrahim Ethem Taş’ın ‘‘antalya3t.com’’daki söyleşini okuyordum. Kendimi bu şarkıyı mırıldanırken buldum.

İbrahim Ethem Taş, Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı Muhittin Böcek için ‘‘başarısız’’ deyip, ‘‘CHP zihniyeti’’nden söz ettikten sonra şunları söylüyor:

‘‘Menderes Başkan’ın (Menderes Türel) bu kente hizmetleri asla unutulmaz. 10 yıllık hizmeti ile Antalya’yı Antalya yapan efsane bir başkandır… Menderes Başkanım bu başarısını yan gelip yatarak değil, Ankara yollarını aşındırarak, ekibiyle bakanlıkların kapısından ayrılmayarak ve Cumhurbaşkanımızın Antalya’ya olan sevgisi sayesinde bu başarılar elde edilmiştir…’’

‘‘Cumhurbaşkanımızın Antalya’ya olan sevgisi’’ sözcüğünü okudum ya…

Önce ‘‘hoppala paşam, Malkara Keşan’’ şaşkınlığına sürüklendim…

Sonra şarkıya başladım…

AKP’li başkan seçilince depreşen, CHP’li başkan seçilince kine dönüşen duygu nasıl bir sevgidir, merak ettim…

Mustafa Akaydın döneminde merkezi yönetim tarafından Antalya’ya pranga vuruldu. Asfalt üretimi, park yapımı engellendi, mezarlık yeri için engel üstüne engel çıkarıldı… Şimdi Muhittin Böcek döneminde aynı oyun sahneleniyor: Aylık 500 bin lira olan raylı sistem ödemesi 5 milyona çıkarıldı, bağış paralarına el konuldu…

Ayrıca Antalya’da öyle efsanelik iş falan yapılmadı…

Yapılan işlerin hepsi tartışmalı, bazılarının yapılmaması yapılmasından daha hayırlıydı..

Menderes Türel’in hakkının teslim edilmesi gereken hizmet; Antalya’nın kanalizasyon ve arıtma sistemi ile ilgili yatırımlardır. Türel başlattı, Akaydın tüm bütçe kısıtlamalarına rağmen devam ettirdi, şimdi de devam ediliyor…

Efsanelik olan, 1980’lerden itibaren Antalya’nın yağma derecesinde sömürülmesidir. Hâlâ devam edilen ve devam ettirilmek istenen yağma…

Şu husus iyi bilinmeli…

Antalya almadan veren bir bölge.. Dağı, taşı, ovası, denizi, kumu, güneşi, iklimi, kültür varlıkları; her şeyi ayrı bir değer, ayrı bir gelir kapısı. Bu haliyle de sevmenin ötesinde tapılması gereken bir coğrafya…

Böyle bir ilin temsilcisi, bu ilin hakkı olanı almak için niye kapı nöbeti tutsun, niye sevgi dilensin!.. Hele hele ‘‘öldüren sevgi’’ denilen ‘‘marazi sevgi’’yi…